Vandaag, 26 januari 2003, is het 58 jaar geleden dat de
Russen het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau bevrijdden.
Peter Geerlings
Vanavond kreeg ik, vanwege mijn beroep, een stukje uit het
leven van een Afrikaanse AMA (Allenstaande Minderjarige Asielzoeker) te horen.
Nadat deze jongen meer dan een jaar in Istanbul door discriminerende Turken was
uitgebuit met inferieure baantjes, werd hij bij controlepost uit de bus gevist,
aangezien hij niet in het bezit was van een paspoort. Hij belandde in een cel
die hij qua grootte omschreef als die van mijn kantoor, dat is ongeveer 40
vierkante meter. Daar zat hij een maand vast met 200 andere vluchtelingen uit
het Midden Oosten en Afrika. Hij kreeg per dag een klein stukje brood. Water
moesten ze uit de WC halen. Van tijd tot tijd werd er iemand in elkaar
geslagen, hij niet. Ze sliepen als haringen in een tonnetje (letterlijk
vertaald!). Hoofd aan voet. De details laat ik achterwege.
Bij het horen van dit verhaal, vooral het slaapgedeelte,
moest ik meteen aan deze kampen denken. Natuurlijk was dat vele malen erger
maar alleen al het feit dat ik hier een kort moment aan moest denken, maakt de
zaak voor mij duidelijk dat Turkije voorlopig nog niets in de EU te zoeken
heeft. De ‘toenaderingspoging’ van dat land door een aantal van deze
vluchtelingen zomaar op een vliegtuig naar Nederland te zetten, doet daar niets
aan af.
26-1-2003
Ik was in 2006 en 2007 op Malta,en bezocht de interneringskampen daar voor de afrikaanse migranten die meer dood dan levend aanspeoelden op de stranden bij valetta.
BeantwoordenVerwijderenOok hier mensonterende toestanden. raciscme uit elke hoek van de militairen die deze mensen moesten bewaken. Eten dat door tralies naar binnen werd gegooid, als waren het straathonden en geen mensen. Verkrachting, geweld, prikkeldraad, wachttorens.
Het houdt nooit op. Europa laat dit niet zien. Het is een schande